Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Στην Α.





















Μιλούσαμε εδώ και καιρό, βρεθηκαμε για καφέ, αρέσαμε η μία στην άλλη.
Χαθήκαμε... δουλειές... υποχρεώσεις....
Καθε μια με τα δικά της.
Βρεθήκαμε πάλι κι ήρθαμε πολύ πιο κοντά κι από πριν.
Ίσως θέλαμε το χρόνο μας για να κάνουμε το επόμενο βήμα.
Θέλω.... θέλω πολλά...
και πια τα θέλει κι εκείνη...
Θέλω να της γνωρίσω τη Φοίβη, να την εκθέσω μπροστά της, να τη μοιραστώ μαζί της.
Θέλω να της δέσω τα μάτια, να τη γδύσω, να την αφήσω με τα εσώρουχά της και να την απολαύσω.
Θέλω να την αγγίζω και να μη ξέρει αν την αγγίζει η Κυρία της ή η Φοίβη.
Θέλω να παίξω με το μυαλό της, με τις αισθήσεις της, με το είναι της μέχρι να μου δοθεί ολοκληρωτικά κι απόλυτα.
Θέλω να τη δέσω, να τη μαστιγώσω, να την κάνω να τρέμει για μένα.
Θέλω να την κάνω δική μου, να μπω μεσα της και να μείνω εκει καρφωμένη.
Θέλω να τη λύσω και να κουρνιάσει στην αγκαλιά μου, να χαλαρώσει, να προσπαθεί να βρει την ανάσα της και να θέλει κι άλλο.
Θέλω κι άλλα... πολλά... και είμαι σίγουρη, ο χρόνος, το δέσιμο, η εμπιστοσύνη θα βγάλουν άλλα τόσα.

Χρύσα