Η Γυναικεία Κυριαρχία (όπως ΕΓΩ τη βιώνω)

(Το παρακάτω κείμενο είναι καθαρά βιωματικό, για αυτό και ξεκαθαρίζω από τον τίτλο του, πως έχει να κάνει με όσα ΕΓΩ επιθυμώ, με όσα ΕΓΩ επιλέγω να βιώσω όπως μου ταιριάζει καλύτερα.)

Όχι δε ζω σε dungeon, δεν τιμωρώ σ ανήλιαγα μπουντρούμια, ούτε κυκλοφορώ με δερμάτινα, καρφιά και μπότες.
Ενδεχομένως σε κάποιους χαλάω τη φαντασίωση, αλλά το κείμενο είναι πραγματικό κι ουδεμία σχέση έχει με φαντασιακές καταστάσεις.
Κυριαρχώ για μένα σημαίνει κατ αρχήν πως είμαι πρωτίστως Κυρία και Κυρίαρχη του εαυτού μου.
Φροντίζω, παλεύω ίσως πιο σωστά, να Κυριαρχώ πρώτα στα πάθη μου, στις αδυναμίες μου κι ύστερα, όσα μπορώ να τα βελτιώνω.
Μια αδύναμη, χαριστική με τον εαυτό της, Κυρίαρχη, σίγουρα θα ναι κακή κυρίαρχη.
Όχι, δεν είμαι τέλεια, ούτε προσδοκώ να γίνω, ανθρώπινη προσπαθώ να μαι, ανθρώπινη Κυρίαρχη Γυναίκα στη ζωή μου, στο σπίτι μου, στη σχέση μου.
Κυριαρχία για μένα δε σημαίνει ουρλιαχτά, απειλές κι υστερικές κραυγές, αυτά, μάλλον προδίδουν άλλα, βαθύτερα, προβλήματα.
Κυριαρχία για μένα είναι μια ματιά, ένα βλέμμα, μια λέξη, μια σιγανή εντολή, το τακούνι που χτυπά το παρκέ, τα δάχτυλα που θα παίξουν στο ξύλο του γραφείου.
Όχι δεν είναι μαστίγια, χειροπέδες, gag και strap-on 24/7 παρ ότι μια τέτοια σχέση ζω.
Φυσικά κι υπάρχουν κι αυτά, και με το παραπάνω, αλλά δεν είναι σ αυτά η ουσία.
Η ουσία έχει να κάνει με μια, βαθιά ΙΣΗ κι ΙΣΟΤΙΜΗ σχέση.
Μια σχέση που το ένα μέρος της καλύπτει το άλλο, που το ένα σκέλος της συμπληρώνει το άλλο, που σα δυο μισά ενώνονται και γίνονται ΕΝΑ.
Ναι, εγώ διατάζω, εγώ έχω το πάνω χέρι, εγώ αποφασίζω σ όλα τα μικρά, καθημερινά κι ανούσια πραγματάκια της ζωής μας.
Τα μεγάλα κι ουσιαστικά τα ΣΥΝ-ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ.
Τι κι αν φοράω εγώ παντελόνια κι εκείνος φούστα;
Η ουσία είναι στο να θέλω να μαι μαζί του, στο να θέλει να ναι μαζι μου και να μαι πρώτα για Εκείνον, να ναι κι Εκείνος πρώτα για Εμένα, διαφορετικα κι οι ρόλοι ξεφτίζουν και τα παιχνίδια σκουριάζουν.
Στο να θέλω κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερη για Εκείνον, στο να θέλει κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος για Εμένα.
Κι εδώ η φαινομενικά απόλαυση της Κυρίας του σπιτιού που διατάζει τη Φοίβη κι εκείνη εκτελεί γίνεται κι ευθύνη και νοιάξιμο και φροντίδα.
Ευθύνη για να εντάξω το παιχνίδι στη δουλειά, νοιάξιμο για τη κούραση του άλλου, φροντίδα εκεί που πια δεν αντέχει.
Ναι είναι υπέροχο να με ξυπνά το πρωί και να με περιμένει έτοιμος ο καφές μου, ναι είναι πολύ ερωτικό να τη βλέπω πάνω στα τακούνια της να πλένει τα εσώρουχά μας στο χέρι, ναι είναι άκρως ερεθιστικό να την κάνω δική μου κλπ κλπ...
Αλλά είναι εξίσου ωραίο να γυρνά κατάκοπος απ τη δουλειά και να του χω κάτι όμορφο γυναικείο να φορέσει, να χαλαρώσει και να φροντίζω εγώ για τα πάντα, είναι εξίσου μαγικό ν αποκοιμιέται στην αγκαλιά μου και τέλος, ναι, είναι εξίσου μαγικό να του δίνομαι και να με κάνει δική του.

Χρύσα