Να Της δωθώ

Ξεκίνησε σαν αστείο, μια γνωριμία διαδικτυακή, και τέτοια έμελε να μείνει.
Μια γνωριμία με γελάκια και πειράγματα, αστεία κι υπονοούμενα.
Καμιά από τις δυο μας δεν κατάλαβε στο πως φτάσαμε να ανταλλάσσουμε φωτογραφίες, ντυμένες αρχικά, γυμνές στη συνέχεια.
Κι ύστερα τα σενάρια κι οι ρόλοι κι όλα αυτά τα υπέροχα που θολώνουν το μυαλό κι αναστατώνουν το κορμί.
Έτσι γεννήθηκε μέσα μου η ανάγκη να της δωθώ, να Της δωθώ πιο σωστά.
Σ εκείνη... αδύνατο, η απόσταση είναι τέτοια που επιτρέπει μόνο παιχνίδια κι όνειρα.
Σε κάποια σαν εκείνη λοιπόν... αν και μικρη σημασία έχει...
Το σημαντικό ήταν όλα όσα ξύπνησαν μέσα μου, πρωτόγνωρα, ανέγγιχτα μέχρι "χθες".
Σκέψεις και πάθη ανομολόγητα, απόκρρυφα, ντροπιαστικά, σχεδόν ταπεινωτικά.
Να βρεθώ από κάτω Της, να Την προσκυνήσω και να Την ικανοποιήσω...
Να Την πάρω στο στόμα μου, να Τη λατρέψω και να Της δωθώ... να με κάνει δική Της.
Κι όλα αυτά μπροστά στη φοίβη, η σκλάβα να βλέπει την Κυρία της, σκλάβα μιας άλλης Κυρίας, πιο δυνατής!

Χρύσα