Νυχια

Σαββατο πρωι κι ειμαι μονος στο σπιτι.
Η Κυρια βγηκε για βολτα στα μαγαζια και ψωνια.
Πινω καφε, χαλαρωνω κοιταζω τα χερια κι αποφασιζω πως πρεπει να κανω κατι και γι αυτα.
Πηγαινω στα καλλυντικα της Κυριας, διαλεγω ενα κοκκινο λαμπερο βερνικι και με τρεμαμενα χερια στην αρχη ξεκιναω και τα βαφω.
Με δυσκολευει, ειδικα να βαψω τα δαχτυλα του δεξιου χεριου, αλλα διορθωνω τα λαθη μου και συνεχιζω.
Τελειωνω με τα δαχτυλα των χεριων και περιμενω να στεγνωσουν.
Σειρα εχουν τα ποδια, εδω ειναι πιο ευκολα.
Τελειωνω και με απολαμβανω με κοκκινα λαμπερα νυχια.
Ερεθισμενη βαθια μεσα μου, νιωθω θηλυκο με μια τοσο απλη κινηση.
Αποφασιζω αυριο βραδυ να ξεβαψω μονο τα δαχτυλα των χεριων.
Των ποδιων θα τα αφησω κοκκινα.
Ετσι θα παω στο γραφειο τη Δευτερα.
Λαμπερη και θηλυκια.

Φοιβη